ขอบฟ้า ยิ่งอยู่ยิ่งไกลเท่าไร
ยิ่งมองยิ่งเหมือนยิ่งท้าทาย
เหน็บหนาว หมอกฝนเทลงมาเท่าไร
จะบุกจะลุยเข้าไป
ไม่ให้ดาวที่บนฟ้ามันร่วงได้
ไม่ว่าอะไรที่เข้ามาต้องแพ้พ่าย
แม้จะล้มก็จะลุกขึ้น
ไม่ทิ้งไม่หายไป
แม้ความฝันที่ไขว่คว้าจะไม่ง่าย
แม้ว่าแผลจะถูกซ้ำเท่าไร
ก็ไม่มีหวั่นไหว
ตะโกนบอกฟ้า ไม่ว่าหน้าไหน
ต่อให้เล็กหรือว่าใหญ่ ไม่ท้อแท้ ไม่มีไม่ไหว
ตะโกนบอกฟ้า ให้ฟังเอาไว้
ต่อให้นานเท่าไร ไม่มีทางที่จะยอมแพ้
ขวากหนาม บนทางที่เวียนวกวน
กอดคอกันก้าวให้พ้นไป
จุดหมาย ฝั่งฝันตรงนั้นคือเส้นชัย
จะฝ่าไปด้วยหัวใจ
ไม่ให้ดาวที่บนฟ้ามันร่วงได้
ไม่ว่าอะไรที่เข้ามาต้องแพ้พ่าย
แม้จะล้มก็จะลุกขึ้น
ไม่ทิ้งไม่หายไป
แม้ความฝันที่ไขว่คว้าจะไม่ง่าย
แม้ว่าแผลจะถูกซ้ำเท่าไร
ก็ไม่มีหวั่นไหว
ตะโกนบอกฟ้า ไม่ว่าหน้าไหน
ต่อให้เล็กหรือว่าใหญ่ ไม่ท้อแท้ ไม่มีไม่ไหว
ตะโกนบอกฟ้า ให้ฟังเอาไว้
ต่อให้นานเท่าไร ไม่มีทางที่จะยอมแพ้
ตะโกนบอกฟ้า ไม่ว่าหน้าไหน
ต่อให้เล็กหรือว่าใหญ่ ไม่ท้อแท้ ไม่มีไม่ไหว
ตะโกนบอกฟ้า ให้ฟังเอาไว้
ต่อให้นานเท่าไร ไม่มีทางที่จะยอมแพ้
ตะโกนบอกฟ้า ไม่ว่าหน้าไหน
ต่อให้เล็กหรือว่าใหญ่ ไม่ท้อแท้ ไม่มีไม่ไหว
ตะโกนบอกฟ้า ให้ฟังเอาไว้
ต่อให้นานเท่าไร ไม่มีทางที่จะยอมแพ้
