sanggupku nganti, nuan ari suba
taja sebana, mayuh pengawa
biar mih aku,tu nganti lama
asal mih ati nuan tebuka
aku pan nemu,penanggul nuan
tang aku tetap, amai-amai keran
biar mih orang, dulu ba adan
asal mih ulih, ku ngempu nuan
enda disangka, nuan nerima
tinchin pengerindu,tanda semaya
enda lebu aku,nganti nuan suba
asaika labuh bulan ba tapa
aku pechaya, ari suba suba
nuan nerima, taja pan lama
pegai mih teguh, semaya tua
sanggup bekunsi,senang merinsa
