เหมือนดั่งคนหมดแรง กลางพายุกระหน่ำ
เหมือนดั่งคนจมน้ำ ตะเกียกตะกายหาทางขึ้นฝั่ง
ต้องการ เพียงใครสักคน ยื่นมือมาเพียงสักครั้ง
ช่วยฉันให้มี ที่พักพิงใจ
มีแต่เธอเท่านั้น ที่ไม่ทิ้งกันไป
ในวันที่โหดร้าย ก็มีเธอที่เคียงข้างกัน
แต่เธอจะเบื่อฉันไหม หากไม่เป็นดังที่ฝัน
เพราะฉันยังจำ บาดแผลที่โดนทำร้าย
** อย่าเกลียดกันในวันที่ฉันอ่อนไหว
อย่าจากไปถ้าฉันนั้นทำให้เธอเสียใจ
เพราะฉันมีเธอแค่เพียงผู้เดียว ช่วยต่อลมหายใจ
อยู่กับฉันนานๆได้ไหม
ให้ใจฉันไม่ต้องอ้างว้างเกินไป
ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
ให้ลืมฝันร้ายที่มีในใจ
ก็อยากให้เธอเข้าใจ
(ซ้ำ/*)
เพราะฉันมีเธอแค่เพียงผู้เดียว ช่วยต่อลมหายใจ
อยู่กับฉันนานๆได้ไหม
ให้ใจฉันไม่ต้องอ้างว้างเกินไป
